Met een gebroken sandaal in de hand loop ik blootvoets en zwetend over een lange straat in Lance aux Epines mijn weg terug te zoeken naar het kantoor van custums en immigration waar ik, als kapitein op papier, ons moet inklaren. Hoe kan iemand hier nu verloren lopen? Er is hier maar een straat! Het hete asfalt brandt onder mijn blote voeten. Mijn eerste stappen op land, na achtien dagen op zee, had ik me wel wat anders voorgesteld. Een bouwvakker met lange rasta’s spreekt me aan. “Hey man, you gonna get sick, shall I fix that shoe for you?” En hup, even later zitten er drie vakkundig geklopte nagels in het linker exemplaar van mijn goedkope chinese brol sandalen en krijg ik wegaanwijzingen. Omdat ik niet durf te vragen of hij de rechter sandaal ook wil verstevigen hoop ik maar dat die het volhoudt tot aan het inklaringskantoor, zodat ik toch met enige waardigheid mijn officiele rol kan uitoefenen.
Continue reading Grenada en CarriacouMonth: February 2020
De Atlantische oversteek
Het heeft even geduurd maar hier dan eindelijk het verslag van de Atlantische oversteek!
“Laat je de mist nog eens zien?” vraagt mijn vierjarig neefje via de tablet. De lucht hangt vol Saharazand en er valt eigenlijk niets te zien, maar het intrigeert hem mateloos, dus draai ik voor de vijfde keer de camera richting een geelbruine leegte. Nog even bellen met familie, een laatste keer met de kano naar de kant voor vers brood en batterijen en dan lichten we het anker. We zijn niet de enige die vandaag vertrekken. De Molly van Uwe en Alexandra vertrok twee uur geleden en nog een drietal andere schepen maken zich klaar om te vertrekken.
Continue reading De Atlantische oversteek