Gelukkig nieuwjaar iedereen! Wij wensen jullie een jaar vol schoonheid, liefde en een goede gezondheid. Hier volgt het verslag van onze oversteek naar Kaapverdië en de feestdagen hier. Zet gerust onderstaand nummertje al aan, het wordt hier deze dagen grijsgedraaid op de radio, op straat, in de overdekte groentemarkt en in de cafés waar livebands eigen versies brengen. Is dit niet het mooiste lied ooit over de feestdagen? Boas Festas!
De overtocht
Nog even en we zijn in Kaapverdie, na zeven dagen op zee. Op de radio weerklinkt al de melancholische stem Cesaria Evora. Nog voor we land zien maken we kennis met het brede scala aan Kaapverdische muziek, van trage mornas tot opzwepende batuco. De klarinet van Luis Morais doet overuren. We zien nog steeds geen land en we beginnen ons een beetje zorgen te maken. Slechts enkele mijlen verwijderd zien we een puntje berg boven een wolk uitsteken. We zijn er!
Na precies zeven dagen en twee uur valt het anker in de baai bij Mindelo. We hebben een heel mooie tocht achter de rug. De eerste dag zeilden we op vlak water hoog aan de wind de eilanden voorbij. Een groep grienden kwam ons gedag zeggen. In de avond kregen we de wind van achteren, harde wind. Op de AIS zagen we nog enkele roeiboten van de Talisker Whisky Atlantic Challenge, de roeirace naar de overkant. Ze gaan welgeteld 0,2 knopen. Dat gaat een lange oversteek worden!
Na de eerste 24 uur gaat de wind wat liggen en wordt het erg mooi zeilweer voor de rest van de rit. De windvaan en de uitgeboomde genua doen al het werk. We geraken in het ritme van het wachtlopen en ik wordt geen enkele keer zeeziek. De nachten zijn vol sterren en overdag brandt er een steeds wazig wordende zon. We zitten vaak binnen te lezen of te slapen en kijken om het kwartier, twintig minuten uitvoerig om ons heen. Het is best vermoeiend, dat gewiebel, jezelf stoten, de krakende en tikkende geluiden in de kastjes, de wind om je oren, maar het gaat allemaal goed en we hebben er veel plezier aan.
Op een gegeven moment wordt Jasper geattaqueerd door een school (of is het een zwerm?) vliegende vissen wanneer hij met de zaklamp naar buiten gaat. De vissen springen tegen het voorzeil en in de kuip. We proberen ze allemaal terug te gooien maar de volgende dag ontdekken we toch nog een paar noodlottige gevallen stijf gedroogd tussen de planken. Ook ziet Jasper een enorme vis uit het water springen, een mahi mahi. De hengel halen we maar naar binnen. Vlak voor de kust van Kaapverdië worden we verwelkomd door een haai. Het dier is ongeveer twee en een halve meter lang en zwemt rustig met zijn vin boven water langs onze boot. Wow, wat is dat beest mooi.
Mindelo
De timing van onze aankomst in Mindelo is perfect. De dag erna landen Henk en Meeke in São Vicente om samen met ons kerst te vieren. Het is een zalig weerzien en we genieten erg van het bezoek. We vieren kerst aan boord en ik maak papajasoep. Op het plein bij de haven is het kermis. Kinderen in gocarts en springkastelen, een free podium, suikerspinnen, capuera, een fanfare en flikkerende kerstversiering in de palmbomen. Wat een fijne sfeer hangt er!
Mindelo is heel anders dan wat we tot nu toe gewend zijn. Het is niet groot maar wel erg levendig. In de straten zie je mensen groenten, fruit en vis verkopen, soms met manden op het hoofd, soms in kruiwagens, soms al zittend op een stoeltje, leunend tegen een kleurige gevel. Er is een plein met kledij die ter plaatse gemaakt wordt, of vermaakt wordt uit oude kledij. We zien ook veel honden rondlopen. Ik hoorde iemand zeggen dat de honden de Kaapverdiaanse mensen reflecteren; ze zijn vriendelijk en gemoedelijk. Geen mens of dier is hier agressief. We schrikken wel van de prijzen op de groentemarkt. De meeste mensen lijken ons niet echt rijk en we vragen ons af hoe ze dat doen.
Mindelo is de cultuurstad van Kaapverdië. Dat merk je vooral aan de muziek die overal te horen is. Elke avond kan je altijd wel ergens live muziek beluisteren. Dit weekend is er een muziekfestival, georganiseerd door Kaapverdische jongens uit Nederland. Het podium op het plein is gratis en wie het wil en kan betalen kan ook nog in het hotel terecht. Ook is er een goed museum met kunst uit Afrika. Er staan daar prachtige oude bronzen beeldjes. We zien er ook twee weelderige kostuums voor carnaval, het belangrijkste feest in Kaapverdië. In het museum is er ook nog een expo rond Cesaria Evora, de bekendste stem van Kaapverdië. In de kunstgalerij staan de muziekinstrumenten geëxposeerd die ze hier maken.
São Vicente
Henk en Meeke trakteren ons op een rit rond het eiland met een gids. In een busje rijden we naar de top van de Monte Verde, de groene berg die groener klinkt dan hij is. Er viel hier al drie jaar geen regen en de grond is droog, maar het uitzicht is fantastisch. Onze gids George leidt ons naar een klein souvenirwinkeltje waar we een grog proeven op basis van kruiden, erg lekker!
Daarna rijden we naar het strand van Salamansa, een ongelofelijk mooi strand waar je naar het schijnt goed kan surfen en Baia das Gatas, waar in augustus een groot muziekfestival plaatsvindt. Dit festival is na carnaval het belangrijkste evenement in Sao Vincente.
Aan de oostkant van het eiland ligt een kleine Sahara. Dit is zand dat, vooral tijdens deze tijd van het jaar, rechtstreeks uit de Sahara is komen overwaaien. Het viel ons al een tijdje op dat de lucht hier een wazige laag heeft over de blauwe hemel en de zon.
In de vallei zien we een lappendeken aan velden met groenten en kruiden. Water is kostbaar op het eiland. Drinkwater wordt gegenereerd uit zeewater wat een duur proces is. Voor de velden pompen de boeren water uit de grond, 35 meter diep. De oogst is niet genoeg voor het hele eiland dus wordt er ook nog geïmporteerd, vandaar de hoge prijzen. We beloven George dat we mee zullen wensen voor een beetje regen. Maar niet te veel, want dat zou rampzalig zijn.
Een dag voor nieuwjaar moeten we alweer afscheid nemen van Henk en Meeke. We gaan ze missen! Bedankt voor alles, lieve mensen, het was zo fijn jullie hier te hebben.
Nieuwjaar
Na carnaval en het muziekfestival van Baia das Gatas is het nieuwjaar het derde belangrijkste evenement van Sao Vincente. In de avond liepen kinderen rond met rammelaars en zongen ze Boas Festas (er is dus een versie met tekst) in ruil voor een centje. Daarna sloten zo goed als alle cafés en restaurants de deuren en ging iedereen in de baai van de haven naar het vuurwerk kijken. Wanneer klokslag 12 uur de eerste vuurwerkpijlen de lucht in schoten sprongen een heleboel mensen in het water. Het vuurwerk was prachtig en werd met veel ambiance onthaalt. Na het vuurwerk liep iedereen naar de hoofdstraat, waar een groot podium was opgesteld. Daar speelde een band alle Kaapverdische klassiekers en werd er gezongen en gedanst, tot in de vroege uurtjes (om 8u s ochtends waren ze nog steeds bezig aan hetzelfde volume) Wat een feest was het. We hebben een leuke tijd met Uwe en Alexandra, een Duits koppel dat we in Tenerife leerde kennen. Dit nieuwjaar gaan we niet snel vergeten.
Het is jammer om hier al zo snel weg te gaan. Volgende keer komen we terug en dan bezoeken we al de eilanden. Nu maken we ons klaar voor de Atlantische oversteek. Morgen vertrekken we, 2170 mijl naar Grenada. We schatten drie weken onderweg te zijn. We nemen een Garmin Inreach Mini mee, waardoor jullie ons kunnen tracken, ik post hierna nog een bericht met de link. Groetjes en tot aan de overkant!
Leuk blog wederom! We krijgen nu nog meer zin om naar Kaapverdië te zeilen, we gaan over een dag of vier. Jammer dat jullie dan al vertrokken zijn. We zien elkaar hopelijk aan de overkant. Goede overtocht! Liefs, Karin en Eric