Rømø-Thyborøn

Terwijl we in Rømø wachten op beter weer leren we nieuwe mensen kennen. Jasper merkt een vissersschip op met een Nederlandse vlag en spreekt een man op het dek aan. De man heet Diederick en samen met zijn zoon Tamme werken ze met z’n tweeën op het schip. We mogen een kijkje nemen aan boord van hun schip, de Pieternelle Helena. Het is een ruim schip met veel slaapplaatsen en we verbazen ons erover dat ze maar met twee op het schip werken. Diederick vertelt dat ze vroeger op schol visten, maar nu dat niet meer opbrengt vissen ze op garnalen. Omdat daar minder vangst voor nodig is, is er ook minder arbeid. Ze vissen vooral voor de Deense en Duitse kust, niet vaak in Nederland. Zoon Tamme is getrouwd met een Deense vrouw en zal het bedrijf overnemen van zijn vader. Maandag vertrekken ze voor een bezoek aan Nederland.

De komst van de AIS heeft de visserij erg veranderd. Via apps zoals Marine Traffic kan je gemakkelijk zien waar andere vissers aan het vissen zijn en daar mee van profiteren. Dat is lastig wanneer je zelf een goed plekje gevonden hebt. Het enige wat je dan kan doen is het zendvermogen van de AIS lager zetten. Wij zijn eigenlijk wel blij om te horen dat deze vissers hun AIS niet uitzetten wanneer ze aan het vissen zijn. Het is algemeen bekend dat je op zee altijd goed moet oppassen voor vissers die dat wel doen.

In de piepkleine jachthaven van Rømø ligt nog één andere zeilboot, de Skorpion. Het is een oude Hallberg-Rassy waarvan je kan zien dat het al heel wat afstanden afgelegd heeft. Af en toe verschijnt de eigenaar van het schip, Ingolf. Telkens komt hij dan een praatje maken. Ingolf maakt zich klaar om naar Groenland te vertrekken, een tocht van zo’n drie weken. We zijn vol bewondering. Ingolf heeft twintig jaar in Groenland gewoond en zeilt af en toe terug. Graag zou hij vrijdag vertrekken, maar het weer ziet er niet goed uit. “All because of Donald Trump!” roept hij uit. Ingolf is een goeie kerel. We wensen hem een goede vaart en hopen later nog iets van hem op te vangen.

Het waait stevig. Op een ochtend hoor ik Jasper geschrokken “holy shit!” roepen. Nu ligt er ofwel een dikke zeehond op het dek ofwel is het iets ernstig, dacht ik. Wanneer ik buiten opkijk zie ik onze buurman vanuit een heel andere hoek. Onze steiger is afgebroken!

De steiger wordt tegengehouden door de steiger van de buurman. Gelukkig, anders waren we zo de pier opgezwierd. Wat vreemd dat we dit niet gemerkt hebben! Gelukkig heeft ons schip geen schade. De havenmeester komt geschrokken kijken. We hoeven de afgelopen nacht niet te betalen.

9 juni vertrekken we met zonsopgang uit Rømø. De lucht is prachtig en er staat een regenboog, een voorbode voor de regenbuien die nog zullen volgen. De buien nemen we voor lief, want in het begin van de dag staat er weinig wind en moeten we het hebben van de regenwolken die telkens wat wind met zich meebrengen. Later op de dag klaart het op en trekt de wind aan. Ongeveer 30 mijl van de kust vliegt er plots een vogeltje binnen in de kajuit. Uitgeput en bang blijft het daar een tijdje zitten. Wanneer we het te drinken proberen geven schrikt het op en vliegt het weer weg.

Tijdens de nacht word ik zeeziek, Jasper moet het doen met een uurtje slaap. De volgende ochtend twijfelen we of het verstandig is om in één keer door te gaan naar Mandal en denken er aan om eerst een tussenstop te maken in Thyboron. De Duitse weerdienst heeft een gale-warning uitgeroepen, wat betekent dat er harde wind aankomt. Uiteindelijk kiezen we voor een tussenstop. Later hebben we hier best wel veel spijt van. De gale-warning was niets om ons druk over te maken, eigenlijk was het zelfs perfect weer om door te zeilen. Het weer is nu slechter geworden, woensdag wordt het pas beter. Maar ja, zo zien we weer een nieuwe plek. Thyboron!

Thyboron is een vissersplaats met vissersboten in alle formaten. Voor zeilers is dit een populaire tussenstop tijdens tochten naar Noorwegen of naar het Limfjord en de Oostzee. De plek heeft een andere sfeer dan de andere plekken, desolater. Er is hier een visverwerkingsfabriek die met de verkeerde wind een geur verspreidt die niet te harden is. Maar we zijn hier wel graag. Het strand is prachtig, de mensen vriendelijk.

 

Groetjes, Sanne en Jasper

 

De Pieternelle Helena:

 

 

 

 

De Skorpion:

 

 

 

 

Gebroken steigerke:

 

 

 

 

Vertrek uit Rømø:

 

 

 

 

 

 

 

Thyborøn: